Ο Φασισμός ως το αντίθετο και ταυτόχρονα απαραίτητο κομμάτι της Δημοκρατίας
Ο τρόπος με τον οποίο η τηλεόραση κάλυψε το ζήτημα της δολοφονίας Φύσσα και το ζήτημα της Χ.Α έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ίσως οι διάφοροι τρόποι με τους οποίους προσεγγίζεται το θέμα να δείχνουν και διαφορετικές αντιδράσεις και τάσεις περί του φασισμού μέσα στο αστικό μπλόκ, όπως παρατήρησε ένας φίλος. Ίσως να είναι πολύ νωρίς για τέτοιος εκτιμήσεις αλλά καλό θα ήταν να δούμε τους τρόπους που το κάλυψαν τα ΜΜΕ
1ος τρόπος
Ο πρώτος τρόπος είναι τις προσέγγισης του Παύλου ως καλό παιδί. Ο Παύλος λοιπόν, το καλό παιδί, που απλά έβλεπε έναν αγώνα με τη κοπελιά του και πήγε ο κωλοφασίστας και τον μαχαίρωσε. Ο δολοφονημένος Φύσσας με αυτήν την οπτική παρουσιάζεται ως ένας ακίνδυνος, ως ένας από εμάς(από αυτόυς, τους ήρεμους οικογενειάρχες και καλό παιδί) που πέθανε άδικα και κυρίως παράλογα. Αυτή η προσπάθεια δεν είναι τυχαία. Η σύγκρουση του Παύλου με τον φασίστα, παρουσιάζεται σαν σύγκρουση της δημοκρατίας, της αθωότητας με το έγκλημα, με την αντιδημοκρατικότητα της ΧΑ. Έτσι η δημοκρατία, που έθρεψε τον φασισμό, όλες αυτές οι δημοκρατικές δυνάμεις που τον αποθέωσαν, σαν απαραίτητο κομμάτι τους για τον πόλεμο απέναντι στο κίνημα, τώρα βγαίνουν καθαρές. Η δημοκρατία, η ηρεμία και η ομαλότητα δικαιώνονται. Ο Παύλος παραμορφώνεται για να χωρέσει στα κουτάκια της δημοκρατίας, Η ΧΑ που τον σκότωσε παρουσιάζεται σαν μια ομάδα τρελών και παραφρόνων. Οι ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις που συγκρούονται στην κοινωνία, και εκείνη τη στιγμή πύκνωσαν πίσω από τον Φύσσα και τον μαχαιροβγάλτη χρυσαυγίτη δεν εμφανίζονται πουθενά, αντίθετα αποσιωπούνται και εξαφανίζονται. Αν ο ανταγωνισμός μεταξύ κεφαλαίου και προλεταριάτου οδήγησε στην βιολογική δολοφονία του Παύλου, η πολιτική μορφή του κεφαλαίου στην παρούσα φάση-η δημοκρατία- για να δικαιωθεί απαιτεί την δολοφονία της μνήμης του, των επιλογών του, του ποιός ήταν. Ο Παύλος Φύσσας μπαίνει στο τραπέζι του δημοκρατικού προκρούστη και έρχεται στα μέτρα της δημοκρατίας. Ο Πάυλος Φύσσας αγαπητοί τηλεθεατές ήταν ένας από εσάς(και θα μπορούσε στη θέση του να είναι ένας από εσάς), ένα παράπλευρο θύμα μιάς μάχης μεταξύ τρελών, παράφρονων, μεταξύ άκρων. Βασική γραμμή των παραπάνω, MEGA, ΑΝΤ1 και ΣΤΆΡ και μεγάλο κομμάτι των εφημερίδων.
2ος τρόπος
Ο δέυτερος και καλύτερος είναι αυτός που ακολούθησε το ΣΚΑΪ. Όχι ο Παύλος δεν ήταν ένας τυχαίος. Είχε προηγούμενα με τον δράστη και τελικά έπαιξαν μαχαιριές. Το κράτος πρέπει να επέμβει και να κάνει κάτι. Αν και τελικός σκοπός είναι πάλι η αποσιώπηση και διαστρέβλωση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του Φύσσα, εδώ ακολουθείται μια άλλη τακτική και το βάρος πέφτει όλο πάνω στον δράστη και το θύμα, ούτε έχει σχέση η δημοκρατία, ούτε ο φασισμός ούτε ο αντιφασισμός. Ήταν μια κοινή ποινική πράξη και πρέπει το κράτος να παρέμβει. Η Χ.Α είναι καθαρά εγκληματική οργάνωση που παρανομεί, το πρόβλημα δεν είναι ο φασισμός της ή ο φασισμός γενικά αλλά ότι δρά εκτός νόμου. Αυτή ήταν η γραμμή του Σκαϊ μέχρι την πρώτη μέρα της δολοφονίας και τώρα, όσο περνούν οι μέρες, μάλλον αποτελεί αμάλγαμα με τον τρόπο ένα.
οι εφημερίδες και οι συνεντεύξεις.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα αντανακλαστικά των εφημερίδων. Η συνέντευξη(συνεντεύξεις) των “πρώην” χρυσαυγιτών σε διάφορες φυλλάδες, είτε είναι αληθινές είτε όχι, μας δείχνουν κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον. Πέρα από την καταγγελία της Χ.Α σαν συμμορία δολοφόνων και εγκληματιών, η ΧΑ παρουσιάζεται έντονα σαν “γιαλαντζί” εθνικιστές. Το απόσπασμα, από τα ΝΕΑ νομίζω με την συνέντευξη που λέει ότι η ΧΑ δίνει ρούχα σε πακιστανούς για να τα πουλάνε, δίνει έμφαση μάλλον στο ότι δεν είναι “σοβαροί” εθνικιστές και ότι οι τόσο καιρό καμπάνες της περί αντιμεταναστευτικού ήταν φούμαρα. Η δήλωση που υπάρχει από κάτω είναι “ΧΑτες τελειώσατε, δεν είστε αρκετά φασίστες, δεν κυνηγάτε αρκετά τους μετανάστες με τους οποίους έχουμε τόσο πρόβλημα, πάμε στο δίκτυο 21 που είναι κυβέρνηση και κάνει καλά τη δουλειά του….”. Όπως γίνεται εμφανές είναι μια κριτική από τα δεξιά, και κάθε άλλο δεν χτυπάει το φασισμό. Αυτή η συνέντευξη έπαιξε πολύ και στο διαδίκτυο σε ρόλο “πύρινης καταγγελίας” ενάντια στη ΧΑ και ενάντια στο πιό δυνατό της χαρτί-το μεταναστευτικό- για να αποθαρρύνει και να απομυθοποιήσει την οργάνωση σε όσους την ψήφισαν με αυτό το όνειρο. Αυτή η τακτική συνδυάζεται γάντι και με την ρητορική ότι το παιδί που σκότωσαν είναι έλληνας, η χα σκοτώσε ένα παιδί της διπλανής πόρτας, ένα ελληνόπουλο κτλ.
Άμεση ανάγκη να δημιουργηθεί ένας αντίλογος σε όλη αυτήν τη δημοκρατική ρητορεία, σε όλες της της εκφάνσεις. Να επαναφέρουμε τον Φύσσα αλλά και το όλο θέμα σε αυτό που πραγματικά είναι. Ήταν αντιφασίστας. Αντιφασισμός σήμερα-και καλώς και κακώς- σημαίνει και να είσαι ενάντια στο κεφάλαιο, ενάντια στην υποτίμηση της αξίας της εργασιακής δύναμης, να είσαι αλληλέγγυος κτλ, σήμερα ο αντιφασίστας, με τα μερικά και προβληματικά χαρακτηριστικά του- είναι εμπόδιο για το κεφάλαιο. Ο φασισμός από την άλλη είναι η συμπύκνωση, η μορφή των πιό άγριων, των πιό κάθετων και επιθετικών αξιώσεων της αστικής τάξης, των μικρών και πολυάριθμων προσωποποιήσεων του κεφαλαίου. Η σύγκρουση ήταν και θα είναι προλεταριάτο, απειθαρχία εναντίον κεφαλαίου.
*αναδημοσίευση από http://aruthlesscritiqueagainsteverythingexisting.wordpress.com/2013/09/23/%CE%B7-%CF%80%CF%84%CF%85%CF%87%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4/